Paradontoza o choroba tkanek przyzębia, która sprawia i jest odpowiedzialna za to, że ząb wraz z postępem choroby zaczyna tracić mocne utrzymanie w kości i zaczyna się chwiać w czasie gryzienia, aż w końcu wypada. W znacznej większości przypadków paradontoza rozwija się z powodu niewłaściwej higieny jamy ustnej. Czytaj więcej na temat paradontozy >>.
 
Odpowiednio wcześnie zdiagnozowaną paradontozę, w zdecydowanej większości przypadków można poddać standardowemu leczeniu. W tym celu raz na około pół roku przeprowadza się zabiegi profesjonalnego czyszczenia zębów – usuwanie kamienia nazębnego, skaling, piaskowanie i fluoryzację. Właśnie usuwanie kamienia, zwłaszcza znajdującego się pod dziąsłem przynosi bardzo pozytywne efekty zwiększając szansę na utrzymanie zębów własnych nawet do późnej starości. Warunek jest taki, by zabiegi przeprowadzane były bardzo dokładnie, a pozostały kamień usunięty w całości.
 
Recesja, czyli cofanie się dziąsła ma nieco inne podłoże, np. pourazowe, gdzie ząb dla przykładu niewłaściwie ustawiony w łuku zębowym podlega mocnym siłom lub będąc wysunięty przed inne zęby jest bardziej i mocniej szczotkowany. Czasami zdarza się, że pacjenci poprzez używanie twardych szczoteczek bądź używając bardzo mocnych past wybielających niszczą brzegi dziąsłowe co w konsekwencji prowadzi do osłonięcia szyjek zębowych. Obnażona zębina staje się wrażliwa na temperaturę, słodkie i kwaśne, zimne oraz gorące oraz przesuszenie.
 
Jak zatem znaleźć przyczynę co powoduje cofanie się dziąseł, jeśli takowe zaobserwujemy? W pierwszej kolejności należy wykonać zdjęcie pantomograficzne, które pozwoli ocenić właściwy poziom kości, który utrzymuje nasze zęby w odpowiednim miejscu. Po wykonaniu zdjęcia należy poddać się profesjonalnemu zabiegowi czyszczenia zębów wykonywanemu w gabinecie stomatologicznym, o czym pisaliśmy powyżej. Zabiegi z pewnością wiele wyjaśnią w temacie odkładania się kamienia oraz jego wpływu na stan naszego uzębienia. Wprawiony stomatolog na tej podstawie może właściwie ocenić ryzyko wystąpienia paradontozy. Pomocny będzie również wywiad z pacjentem oraz badanie kliniczne.